Demontaż nakładów inwestycyjnych nie jest konieczny.

Źródło: Rzeczpospolita, 20-07-2011 r.

Opuszczając wynajmowaną nieruchomość przed zakończeniem umowy, przedsiębiorca może zaliczyć do kosztów niezamortyzowaną wartość inwestycji w obcym środku trwałym, pod warunkiem że nie zamyka firmy. Spółka wystąpiła do ministra finansów o interpretację w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji inwestycji w obcym środku trwałym.

Spółka wynajmowała lokal i poniosła określone nakłady na przystosowanie tego lokalu do wykonywanej działalności gospodarczej. Wartość tych nakładów uwzględniła w wartości początkowej dla inwestycji w obcym środku trwałym. Jednak spółka wypowiedziała umowę najmu zawartą na czas nieokreślony po około dwóch latach.

W związku z zakończeniem tej umowy spółka dokonała likwidacji inwestycji i jednocześnie rozpoznała stratę z tego tytułu, bowiem wartość tej inwestycji nie została w pełni umorzona (nie zakończył się plan jej amortyzacji). Dyrektor izby skarbowej stwierdził w interpretacji, że spółka nie może zaliczyć tej straty do kosztów uzyskania przychodów. Uznał bowiem, że kosztem nie są straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

W ocenie organu wynika to z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Z takim stanowiskiem fiskusa nie zgodził się wojewódzki sąd administracyjny, który uznał taką interpretację za niezgodą z prawem. Rozstrzygnięcie to podtrzymał również Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia NSA Bogusław Dauter w ustnych motywach uzasadnienia wyroku stwierdził, że organ podatkowy nieprawidłowo zinterpretował przepisy ustawy o CIT.

W ocenie NSA kosztem nie są tylko straty powstałe w wyniku likwidacji środka trwałego, jeśli były wynikiem zaprzestania działalności. Jeśli więc spółka nie zlikwidowała działalności, to ma prawo ująć stratę w kosztach. Wyrok jest prawomocny. Straty powstałe w związku z nieumorzeniem w pełni likwidowanych środków trwałych można zaliczyć do kosztów podatkowych, bez względu na to czy doszło do ich fizycznej likwidacji

Tak orzekł NSA 29 czerwca 2011 (II FSK 260/10).