Zbycie wierzytelności własnej bez VAT.

Źródło: Serwis Doradztwa Podatkowego – nr 000105, 29-08-2011 r.

Zbycie wierzytelności własnej, nie stanowi dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W dniu 1 lipca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną (sygn. IPPP1-443-735/11-2/MP), dotyczącą opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży wierzytelności własnej.

Przychylił się w niej do argumentacji podatnika wnioskodawcy, jakoby wspomniana czynność nie stanowiła ani dostawy towarów, ani świadczenia usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym była wyłączona spod regulacji tej ustawy. Na wstępie należy zaznaczyć, że art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zdaniem Organu wierzytelność, jako prawo podmiotowe, nie mieści się w zakresie pojęcia „towar”, ponieważ zgodnie z art. 2 pkt 6 powyższej ustawy za towar należy uznać rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Co oczywiste, artykuł ten do towarów nie zalicza praw. W związku z powyższym uznaje się, że w tej sytuacji do dostawy towarów dojść nie może.

Następną kwestią jest odpowiedź na pytanie, czy jako że nie dochodzi do dostawy towarów, to czy może w tej sytuacji mamy do czynienia ze świadczeniem usług? Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Według organu podatkowego, w analizowanej sytuacji nie dochodzi do świadczenia usług, gdyż nie można wskazać świadczenia, które miałoby zostać wykonane przez zbywcę wierzytelności na rzecz nabywcy. Sprzedaż własnej wierzytelności jest bowiem realizacją uprawnień z niej płynących (regulowanych w przepisach Kodeksu cywilnego, dotyczących przelewu wierzytelności).

Należy zauważyć, że cesja wierzytelności jest jednym ze sposobów na zaspokojenie wierzyciela, a o świadczeniu usług mogłaby być więc mowa jedynie z punktu widzenia osoby nabywającej wierzytelność, nigdy natomiast z punktu widzenia cedenta. W związku z tym, omawiana czynność nie może zostać zakwalifikowana jako świadczenie usług, gdyż nie istnieje tu przedmiot świadczenia.

Biorąc powyższe pod uwagę, według Organu, sprzedaż własnej wierzytelności jest wyłączona z podatku od towarów i usług, gdyż nie jest ani dostawą towarów, ani świadczeniem usług.

Wróć do listy