Bezpłatny dojazd do pracy a przychód pracownika.

Źródło: Gazeta Podatkowa nr 25 (857), 26-03-2012 r.

W katalogu bezpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników znajdują się m.in. dojazdy do pracy opłacane przez pracodawców w sposób zryczałtowany. Podobnie jak w przypadku pakietów medycznych czy też uczestnictwa w imprezach integracyjnych, fiskus chciałby je każdorazowo opodatkować i to bez względu na to, czy pracownik faktycznie skorzystał z takiego świadczenia.

Uważa bowiem, że nieodpłatnym świadczeniem z tytułu dojazdów do pracy jest już sam fakt zapewnienia im tej możliwości. Organy podatkowe twierdzą, że ustalenia wartości przychodów pracowniczych z tytułu nieodpłatnych dojazdów należy dokonywać bez względu na formę płatności za tę usługę. W ich opinii trudności z indywidualizacją takiego świadczenia przy ryczałtowej opłacie za przejazdy są kwestią drugorzędną, która nie powinna mieć wpływu na możliwość naliczenia przychodu.

Na szczęście wyroki sądowe w omawianej kwestii w większości sprzyjają pracownikom i uchylają interpretacje wydawane przez organy podatkowe. Sądy wydając korzystne dla podatników wyroki doprowadzają do zmiany dotychczasowego stanowiska fiskusa. Tak się stało m.in. w przypadku interpretacji indywidualnej z dnia 2 marca 2012 r., nr ILPB2/415-617/09/11-S/TR, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Organ podatkowy, uwzględniając wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 14 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Go 562/09, oraz wyrok NSA z dnia 6 października 2011 r., sygn. akt II FSK 697/10, uznał stanowisko podatnika za prawidłowe.

Spółka, której rację fiskus musiał uznać, zapewnia swoim pracownikom nieodpłatny dowóz do i z miejsca pracy. Za wykonaną przez przewoźnika usługę rozlicza się z nim ryczałtowo według liczby przejechanych kilometrów. Nie prowadzi przy tym żadnej ewidencji i ustalenie tego kto, ile razy i na jakiej trasie korzystał z przewozów jest niemożliwe. Z tego względu przyjęła, że po stronie pracowników nie powstaje dochód do opodatkowania.

Ponieważ organ nie zgodził się z tym stanowiskiem, sprawa znalazła swój finał najpierw w WSA, a następnie w NSA, które rację przyznały spółce. Wydając interpretację uwzględniającą sądowe wyroki, organ podatkowy musiał przyznać, że gdy opłata za dojazdy do i z pracy wnoszona jest ryczałtowo za wszystkich pracowników – nie jest możliwe ustalenie w odniesieniu do konkretnego pracownika kwoty przychodu.

Nie sposób bowiem stwierdzić, czy pracownik w istocie otrzymał określone świadczenie i jaka jest jego wartość. W konsekwencji po stronie pracowników nie dochodzi do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu.